Psychoterapia dzieci i młodzieży

Psychoterapia dzieci i młodzieży to specjalistyczna forma pomocy psychologicznej, dostosowana do potrzeb i możliwości rozwojowych młodych pacjentów. Jej celem jest wsparcie w rozwiązywaniu problemów emocjonalnych, behawioralnych i społecznych, które mogą pojawić się w okresie dzieciństwa i dorastania.

‍

Według Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej, psychoterapia dzieci i młodzieży "ma na celu stymulowanie prawidłowego rozwoju psychicznego, emocjonalnego i społecznego oraz pomoc w przezwyciężaniu trudności rozwojowych i zaburzeń psychicznych".

‍

Istnieje wiele sytuacji, w których psychoterapia może okazać się pomocna dla młodego człowieka. Nasi terapeuci najczęściej pomagają rozwiązać następujące problemy: 

‍

1. problemy z zachowaniem w domu lub szkole
2. trudności w nauce
3. zaburzenia lękowe lub depresyjne
4. problemy z kontrolą emocji
5. doświadczenie traumy lub straty
6. trudności w relacjach z rówieśnikami
7. zaburzenia odżywiania
8. problemy związane z rozwodem rodziców
9. uzależnienia behawioralne (np. od gier komputerowych)
10. autoagresja lub myśli samobójcze

‍

Badania przeprowadzone przez Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie wskazują, że około 10-20% dzieci i młodzieży w Polsce cierpi na zaburzenia psychiczne wymagające specjalistycznej pomocy.

‍

W psychoterapii dzieci i młodzieży stosuje się różne podejścia, dostosowane do wieku i specyfiki problemów pacjenta. Najczęściej wykorzystywane metody to:

‍

‍

Wybór odpowiedniej metody zależy od indywidualnych potrzeb dziecka lub nastolatka, jego wieku oraz charakteru problemów, z którymi się zmaga.

Proces psychoterapii dzieci i młodzieży w Galileo Medical zwykle obejmuje następujące etapy:

‍

1) Konsultacja wstępna:
Spotkanie z rodzicami lub opiekunami, podczas którego terapeuta zbiera szczegółowe informacje o dziecku, jego problemach i kontekście rodzinnym oraz szkolnym.

‍

2) Diagnoza:
Ocena stanu psychicznego dziecka, często z wykorzystaniem testów psychologicznych, obserwacji behawioralnej i wywiadów, aby dokładnie zrozumieć naturę trudności.

‍

3) Ustalenie celów terapii:
Wspólne określenie, nad czym dziecko będzie pracować podczas terapii, ustalając konkretne, mierzalne i osiągalne cele, które są ważne dla dziecka i rodziny.

‍

4) Regularne sesje:
Sesje terapeutyczne odbywają się zazwyczaj raz w tygodniu i trwają od 30 do 50 minut, dostosowane do wieku i potrzeb dziecka.

‍

5) Praca z rodzicami:
Regularne spotkania z rodzicami, aby omówić postępy dziecka, udzielić wsparcia oraz zaproponować strategie i narzędzia do wykorzystania w domu.

‍

6) Ewaluacja postępów:
Okresowa ocena efektów terapii, obejmująca przegląd osiągniętych celów i ewentualne dostosowanie planu terapeutycznego w odpowiedzi na postępy dziecka.

‍

7) Zakończenie terapii:
Proces zakończenia terapii następuje, gdy cele zostają osiągnięte lub dziecko jest gotowe do samodzielnego radzenia sobie z trudnościami, z naciskiem na utrzymanie wyników.

Zaangażowanie rodziców jest kluczowe dla skuteczności psychoterapii dzieci i młodzieży. 

‍

1. Regularne uczestnictwo w sesjach konsultacyjnych z terapeutą:
   Rodzice regularnie uczestniczą w sesjach konsultacyjnych z terapeutą, aby omówić postępy dziecka, uzyskać wskazówki i wsparcie w codziennych działaniach.
2. Wprowadzanie zmian w środowisku domowym zalecanych przez terapeutę:
   Rodzice wprowadzają zmiany w środowisku domowym, które terapeuta uzna za korzystne, aby wspierać rozwój dziecka i poprawiać jego funkcjonowanie.
3. Wspieranie dziecka w stosowaniu nowych umiejętności nabytych podczas terapii:
   Rodzice aktywnie wspierają dziecko w praktykowaniu nowych umiejętności, które zostały nabyte podczas sesji terapeutycznych, aby utrwalić pozytywne zmiany.
4. Obserwację i zgłaszanie terapeucie zmian w zachowaniu dziecka:
   Rodzice obserwują zachowanie dziecka na co dzień i regularnie informują terapeutę o wszelkich zauważalnych zmianach, co pozwala na dostosowanie terapii.
5. ‍Pracę nad własnymi postawami i zachowaniami, które mogą wpływać na problemy dziecka:
   Rodzice analizują i modyfikują swoje postawy i zachowania, które mogą negatywnie wpływać na dziecko, aby wspierać jego zdrowienie i rozwój.

‍

Terapeuci w Galileo Medical pracują z dziećmi i młodzieżą nad rozwiązywaniem wielu różnorakich problemów, z którymi sobie nie radzą. Do najczęstszych przypadków zaliczamy: 

‍

Lęki i fobie:
Dzieci i młodzież zgłaszają się z różnymi lękami, takimi jak strach przed szkołą, ciemnością, zwierzętami lub fobie społeczne.

‍

Depresja:
Objawia się uczuciem smutku, brakiem energii, utratą zainteresowań oraz problemami z koncentracją i niską samooceną.

‍

Zaburzenia zachowania:
Problemy z agresją, buntowniczością, nieprzestrzeganiem zasad, kradzieżami i kłamstwami, które mogą wpływać na relacje społeczne i szkolne.

‍

Problemy z nauką:
Trudności w nauce, takie jak dysleksja, dyskalkulia, zaburzenia uwagi, które wpływają na wyniki w szkole i samoocenę.

‍

ADHD:
Objawia się nadmierną aktywnością, impulsywnością oraz problemami z koncentracją, co utrudnia codzienne funkcjonowanie w domu i szkole.

‍

Problemy rodzinne:
Stres i lęk wynikający z rozwodu rodziców, kłótni rodzinnych, przemoc domowej lub innych trudnych sytuacji rodzinnych.

‍

Zaburzenia odżywiania:
Dzieci i młodzież zgłaszają się z problemami takimi jak anoreksja, bulimia lub kompulsywne objadanie się, wpływającymi na zdrowie fizyczne i psychiczne.

‍

Problemy rówieśnicze:
Trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu przyjaźni, doświadczenie przemocy rówieśniczej, izolacja społeczna oraz brak akceptacji w grupie.

‍

Niska samoocena:
Dzieci i młodzież borykają się z brakiem pewności siebie, negatywnym postrzeganiem własnej osoby oraz poczuciem bezwartościowości.

‍

Traumy:
Doświadczenie traumatycznych wydarzeń, takich jak wypadki, przemoc, śmierć bliskiej osoby, które mają długotrwały wpływ na psychikę.

‍

Dodatkowo w Ośrodku Psychoterapeutycznym Jagiellonka zajmujemy się pacjentami, którzy potrzebują dużo intensywniejszej terapii, żeby odzyskać radość życia. W ramach pobytów całodobowych prowadzimy nawet do 8h terapii dziennie, aby rozwiązać problemy z którymi się do nas zgłosili młodzi pacjenci i ich rodzice.

Badania naukowe potwierdzają skuteczność psychoterapii w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych u dzieci i młodzieży. Według analizy przeprowadzonej przez Polskie Towarzystwo Terapii Poznawczej i Behawioralnej, psychoterapia poznawczo-behawioralna wykazuje wysoką skuteczność w leczeniu zaburzeń lękowych, depresji i problemów z zachowaniem u młodych pacjentów.

‍

Skuteczność psychoterapii dzieci i młodzieży zależy od wielu czynników, w tym:

‍

1. Zaangażowania dziecka i rodziców w proces terapeutyczny.
2. Dopasowania metody terapeutycznej do problemu i wieku dziecka.
3. Kompetencji i doświadczenia psychoterapeuty.
4. Regularności sesji.
5. Jakości relacji terapeutycznej.

‍

Wybór odpowiedniego psychoterapeuty dla dziecka lub nastolatka jest kluczowy dla powodzenia terapii. Oto kilka wskazówek:
‍

1. Sprawdź kwalifikacje.
   
   • Psychoterapeuta powinien mieć ukończone studia podyplomowe z psychoterapii dzieci i młodzieży oraz certyfikat potwierdzający jego kodmpetencje.
     ‍
2. Zwróć uwagę na doświadczenie.
   
   • Zapytaj o staż pracy i specjalizację w leczeniu konkretnych zaburzeń u dzieci.
     ‍
3. Upewnij się co do podejścia terapeutycznego.
   
   • Różne metody mogą być bardziej lub mniej odpowiednie dla Twojego dziecka.
     ‍
4. Obserwuj reakcję dziecka.
   
   • Zwróć uwagę, czy dziecko czuje się komfortowo w kontakcie z terapeutą.
     ‍

W Polsce psychoterapeuci dzieci i młodzieży mogą uzyskać certyfikaty od różnych stowarzyszeń, takich jak Polskie Towarzystwo Psychologiczne czy Polskie Towarzystwo Psychiatryczne.

Istnieje wiele mitów i błędnych przekonań na temat psychoterapii dzieci i młodzieży, z którymi nasi terapeci rozprawiają się na codzień. 

Oto kilka z nich:

‍

Mit 1: "Psychoterapia jest tylko dla dzieci z poważnymi zaburzeniami psychicznymi."

‍Prawda: Psychoterapia może pomóc dzieciom z różnymi trudnościami, nie tylko tymi o charakterze klinicznym.

‍

Mit 2: "Psychoterapia dzieci to po prostu rozmowa." 

Prawda: W terapii dzieci wykorzystuje się różne techniki, w tym zabawę, rysunek, dramaterapię.

‍

Mit 3: "Psychoterapia świadczy o porażce wychowawczej rodziców." 

Prawda: Szukanie pomocy dla dziecka jest wyrazem troski i odpowiedzialności rodziców.

‍

Mit 4: "Psychoterapia może zaszkodzić dziecku." 

Prawda: Profesjonalnie prowadzona psychoterapia jest bezpieczna i może przynieść wiele korzyści.